Numeracja rozdziałów
Stosujemy zarówno liczby arabskie (np. Rozdział 3) jak i rzymskie (np. Rozdział III) – do wyboru dla studenta, czasami promotorzy mają swoje upodobania.
Numeracja podrozdziałów
Liczby arabskie np. 3.1., 3.2., 3.3. itd.
Numeracja punktów w podrozdziale
Liczby arabskie np. 3.1.1., 3.1.2., 3.1.3. Nie należy pomiędzy tytułem podrozdziału i punktu w nim zawartego umieszczać żadnego tekstu. Minimalna liczba podrozdziałów i punktów w podrozdziale wynosi dwa. Punkty mogą być dzielone na mniejsze jednostki.
Numeracja wzorów
Wyrównanie do prawej strony, najlepiej numerować wzory kolejno w całej pracy.
Numeracja tabel
Każda tabela musi mieć numer, tytuł, źródło. Najlepiej jest numerować tabele kolejno w całej pracy. Pod spodem tabeli powinno być podane źródło np.: J. Kowalski: Finanse przedsiębiorstw. Warszawa: WN PWN 2003, s. 15. Jeśli tabela jest wynikiem własnych obliczeń wówczas piszemy np. Źródło: opracowanie własne na podstawie danych spółki Comarch, lub tylko „obliczenia własne”, jeśli jest to wynik własnych obliczeń.
W tekście pracy należy wyraźnie oddzielać od siebie ciągi logiczne pewnych myśli. Służą do tego celu akapity. W akapicie każde zdanie powinno być kontynuacją poprzedniego. Łączenie zdań w akapity pozwala czytelnikom łatwiej odczytać myśl autora, dzięki czemu tekst pracy staje się bardziej przejrzysty. W razie konieczności powrotu do niektórych interesujących fragmentów tekstu akapity umożliwiają łatwiejsze ich odszukanie. Akapity zaznacza się w ten sposób, że wiersz rozpoczynający nową myśl pisze się z wcięciem, tzn. przesuwa się go w prawo o 3-5 znaków.