Układ bibliografii w pracy magisterskiej

5/5 - (2 votes)

Wydawnictwa książkowe

  1. Coyle J.J., Bardi E.J., Langley J. Jr., Zarządzanie logistyczne, PWE, Warszawa 2010.
  2. Krzyżaniak S., Cyplik P., Zapasy i magazynowanie (t. 1 i 2), Biblioteka Logistyka, Poznań 2007.
  3. Matulewski M., Konecka S., Fajfer P., Wojciechowski A., Systemy logistyczne, wydanie 2, ILiM, Poznań 2008.
  4. Rydzkowski W. (red.), Usługi logistyczne, ILiM, Poznań 2007.
  5. Skowronek Cz., Sarjusz-Wolski Z., Logistyka w przedsiębiorstwie, PWE, Warszawa 2008.

Strony internetowe

  1. stat.gov.pl
  2. mos.gov.pl

Czasopisma

  1. Madej M., Outsourcing – alternatywa strategiczna, Nowe życie gospodarcze nr 14/2007
  2. Polak K., Outsourcing pracowniczy skutecznie pomaga we wzmocnieniu siły sprzedaży, Gazeta prawna nr 106/2006.
  3. Sieńko A., Raport outsourcing. Procesy i ludzie,  Businessman nr 08/2009
  4. Raport specjalny, Operator Logistyczny Roku, Eurologistics nr 6/2010

Wzory matematyczne w pracy magisterskiej

5/5 - (2 votes)

Wzory matematyczne mogą być ważnym elementem pracy magisterskiej, jeśli dotyczą one problemu badawczego i służą do jego rozwiązania. W przypadku prac magisterskich z dziedziny nauk ścisłych, takich jak matematyka, fizyka czy informatyka, wzory matematyczne są często ważnym elementem pracy.

Jeśli w pracy magisterskiej wykorzystuje się wzory matematyczne, należy pamiętać o kilku ważnych kwestiach:

  1. Poprawność: wzory matematyczne powinny być poprawne pod względem matematycznym, co oznacza, że muszą być zgodne z aktualnymi założeniami matematycznymi.
  2. Czytelność: wzory matematyczne powinny być czytelne, co oznacza, że muszą być zapisane jasnym i czytelnym językiem matematycznym.
  3. Udokumentowanie: wzory matematyczne powinny być odpowiednio udokumentowane, co oznacza, że muszą być odpowiednio oznaczone i opatrzone odpowiednimi przypisami.
  4. Interpretacja: wzory matematyczne powinny być interpretowane i omówione w pracy, co oznacza, że trzeba wyjaśnić ich znaczenie i zastosowanie w kontekście problemu badawczego
  5. Sposób prezentacji: wzory matematyczne powinny być przedstawione w odpowiedni sposób, co oznacza, że powinny być odpowiednio oznaczone, opatrzone odpowiednimi przypisami i ilustracjami.

Wzory matematyczne, jeśli stosowane, powinny być wyśrodkowane i pisane czcionką 12 pkt. Wzory muszą być numerowane, należy podać znaczenie (legenda- 10pkt, odstęp 1,0 pkt) użytych oznaczeń, np.

(LT)[pj] = 0                                 [1.1]

gdzie:

L=[lij] – macierz intensywności o elementach diagonalnych -lii i pozadiagonalnych lij,

pj- wektor prawdopodobieństw granicznych.

Numeracja wzorów

wzory ponumerowano zgodnie ze schematem (x.y), gdzie x to numer rozdziału, a y – numer kolejnej formuły

Numer wzoru jest wyrównany do prawej, wzór powinien być „wyśrodkowany”

Tworzenie schematów blokowych

5/5 - (3 votes)

Tworzenie schematów blokowych jest procesem polegającym na graficznym przedstawieniu funkcji, procesów lub systemów za pomocą bloków symbolizujących poszczególne elementy składowe. Schemat blokowy jest używany w wielu dziedzinach, takich jak inżynieria, nauki komputerowe, elektronika czy matematyka.

Aby stworzyć schemat blokowy, należy:

  1. Zdefiniować problem lub system, który ma być przedstawiony w schemacie.
  2. Określić poszczególne elementy składowe systemu lub procesu i zamienić je na bloki.
  3. Połączyć bloki za pomocą linii, aby pokazać ich wzajemne relacje i przepływ sygnałów.
  4. Opisać każdy blok, podając jego nazwę i funkcję.
  5. Sprawdzić poprawność i czytelność schematu.

Istnieją różne programy komputerowe, które mogą pomóc w tworzeniu schematów blokowych, takie jak Visio, SmartDraw czy Lucidchart.

Dla prac inżynierskich i magisterskich, które są związane z przygotowaniem oprogramowania czasami wymagane jest zastosowanie schematu blokowego.

Schemat blokowy jest to graficzna reprezentacja procedury albo programu sporządzana w celach poglądowych. Może też zostać sporządzona jako przedstawienie algorytmu, który jest zapisany w języku programowania.

Fragmenty kodu programu w pracy trzeba wyróżnić odpowiednią bezszeryfową czcionką. Z kolei kod całego programu trzeba umieścić w formie drukowanej w załączniku (aneksie) albo w formie elektronicznej na dołączonej do pracy płycie CD (DVD, ewentualnie nośniku USB).